ทหารยังเติร์กกับการเมืองไทย
ผู้เรียบเรียง ธิกานต์ ศรีนารา
ผู้ทรงคุณวุฒิประจำบทความ รองศาสตราจารย์นรนิติ เศรษฐบุตร และ รองศาสตราจารย์ ดร.นิยม รัฐอมฤต
ทหารยังเติร์กกับการเมืองไทย
คณะทหารหนุ่ม หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า “ยังเติร์ก” ก่อตัวขึ้นท่ามกลางกระแสสถานการณ์อันวุ่นวายระส่ำระสายของบ้านเมือง และความอ่อนแอขาดเอกภาพของกองทัพในช่วงยุคการเมืองเปิดของมวลชน แกนกลางของคณะประกอบด้วยนายทหารบกระดับนายพัน ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมรุ่นนักเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า รุ่นที่ 7 (หลักสูตรเวสต์ปอยต์) เช่น พ.ต.มนูญ รูปขจร, พ.ต.จำลอง ศรีเมือง และ พ.ต.ประจักษ์ สว่างจิต สมาชิกส่วนมากอยู่ในตำแหน่งที่คุมกำลัง กล่าวได้ว่าการรวมตัวอย่างไม่เป็นทางการของพวกเขา เป็นปฏิกิริยาต่อสภาพการณ์ทางการเมืองและสภาพการณ์ภายในกองทัพขณะนั้น วัตถุประสงค์สำคัญของพวกเขาคือ เพื่อกู้สถานการณ์อันเลวร้ายของประเทศชาติให้คืนสู่สภาพปกติ และสร้างเอกภาพภายในกองทัพ กอบกู้เกียรติภูมิของทหาร โดยมีคำปฏิญาณของคณะว่า “เราจะเสี่ยงเพื่อชาติและราชบัลลังก์ โดยไม่หวังลาภสักการะใดๆ” ทั้งนี้ อาจสรุปความคิดของพวกเขาได้สั้นๆ ว่า “กองทัพเพื่อชาติ”
ความคิดทางการเมืองหลักของคณะทหารหนุ่ม ประกอบด้วยเรื่อง ความมั่นคงของชาติ ลัทธิทหาร และลัทธิผู้นำ
ประการแรก ด้วยสายตาที่มองว่าสถานการณ์ในยุค “ประชาธิปไตยเบ่งบาน” เป็นความระส่ำระสายอันอาจก่อภัยพิบัติร้ายแรงต่อประเทศชาติ จึงเป็นธรรมดาที่คณะทหารหนุ่มจะเน้นความคิดเรื่อง “ความมั่นคงแห่งชาติ” จุดมุ่งหมายสูงสุดของพวกเขาคือ การดำรงรักษาสิ่งนี้เอาไว้ สภาพการณ์ในบ้านเมืองในขณะนั้นเป็นอันตรายต่อสถาบันหลัก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชาติและราชบัลลังก์ ดังนั้น พวกเขาจึงเน้นอยู่เสมอถึงการเสียสละชีวิตเพื่อความอยู่รอดของประเทศชาติและสถาบันกษัตริย์
ปัญหาความมั่นคงแห่งชาติ ถูกมองว่าครอบคลุมทั้งเรื่องสังคมและเศรษฐกิจและการเมือง ปัญหาพื้นฐานของสังคมส่วนรวม ประกอบไปด้วยความอยุติธรรม 2 แบบ คือ ความอยุติธรรมทางสังคมเศรษฐกิจ และความอยุติธรรมทางการเมือง การที่คณะทหารหนุ่มได้ออกไปรับราชการอยู่ในเขตกันดารตามต่างจังหวัด ทำให้พวกเขาได้รู้เห็นถึงความทุกข์ยากลำบากของประชาชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านเศรษฐกิจและการปกครอง เช่น ปัญหาข้าวยากหมากแพง ไม่มีน้ำทำนา ป่าไม้ถูกโค่นทำลาย โจรผู้ร้ายชุกชุม และเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครองไร้ประสิทธิภาพ
