ผลต่างระหว่างรุ่นของ "11 กันยายน พ.ศ. 2481"
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัดที่ 6: | บรรทัดที่ 6: | ||
---- | ---- | ||
วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2481 | วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2481 ได้มีการ[[ยุบสภาผู้แทนราษฎร]]เป็นครั้งแรกในประวัติ | ||
ศาสตร์การเมืองไทย | ศาสตร์การเมืองไทย โดย[[นายกรัฐมนตรี]] [[พระยาพหลพลพยุหเสนา]] ขณะนั้นประเทศไทยใช้[[รัฐธรรมนูญ ฉบับ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2475]] ซึ่งมีบทบัญญัติในมาตรา 35 ว่า | ||
“[[พระมหากษัตริย์]]ทรงไว้ซึ่ง[[พระราชอำนาจที่จะยุบสภาผู้แทนราษฎร]] เพื่อให้ราษฎร[[เลือกตั้ง]]สมาชิกมาใหม่ ในพระราชกฤษฎีกาให้ยุบสภาเช่นนี้ต้องมีกำหนดให้เลือกตั้งสมาชิกใหม่ภายในเก้าสิบวัน” | |||
ในการปกครองระบอบประชาธิปไตยระบบ[[รัฐสภา]] เมื่อทางฝ่ายรัฐบาลแพ้เสียงในสภาในเรื่องสำคัญ นายกรัฐมนตรีผู้เป็นหัวหน้ารัฐบาลก็มีทางเลือกว่าจะลาออกเพื่อให้มีการจัดตั้ง[[รัฐบาล]]ใหม่ที่ตัวท่านเอง อาจกลับมาเป็นนายกรัฐมนตรีอีกหรือไม่กลับมาเป็นอีกก็ได้ หรืออาจเลือกเอาทางยุบสภา ให้ประชาชนเป็นผู้ตัดสินใจเลือก[[สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร]]ชุดใหม่เพื่อจัดตั้งรัฐบาลต่อไป | |||
มูลเหตุของการที่จะมีการยุบสภาผู้แทนราษฎรครั้งแรกนี้มาจากการที่รัฐบาลของพระยาพหลพลพยุหเสนาแพ้เสียงในมติเกี่ยวกับการร่าง[[ข้อบังคับการประชุมสภาผู้แทนราษฎร]] ซึ่งมีการพิจารณากันเมื่อวันที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2481 โดยรัฐบาลแพ้เสียง 45 ต่อ 31 เสียงในการ[[ลงคะแนนลับ]] | |||
เมื่อกรณีเป็นไปเช่นนี้นายกรัฐมนตรี | เมื่อกรณีเป็นไปเช่นนี้นายกรัฐมนตรี พระยาพหลพลพยุหเสนาจึงได้กราบถวายบังคมลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีต่อ[[คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์]]ในวันนี้ แต่คณะผู้สำเร็จราชการฯ ไม่ยอมรับใบลา อ้างว่าสถานการณ์บ้านเมืองมีความปั่นป่วน จึงได้ | ||
ให้ออกพระราชกฤษฎีกายุบสภาในวันถัดมา (11 กันยายน พ.ศ. 2481) | ให้ออกพระราชกฤษฎีกายุบสภาในวันถัดมา (11 กันยายน พ.ศ. 2481) และต่อมาก็ได้กำหนดให้มี[[การเลือกตั้งทั่วไปในวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2481]] นับว่าเป็นการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 3 ของประเทศ หลังการเลือกตั้งแล้วแม้มีผู้พยายามให้พระยาพหลพลพยุหเสนากลับมาเป็นนายกรัฐมนตรีอีก แต่ท่านก็มิได้หวนกลับมารับตำแหน่ง[[หัวหน้ารัฐบาล]]อีกเลย | ||
[[หมวดหมู่:เหตุการณ์สำคัญทางการเมืองไทย สมัย พ.ศ. 2475-2500]] | [[หมวดหมู่:เหตุการณ์สำคัญทางการเมืองไทย สมัย พ.ศ. 2475-2500]] | ||
รุ่นแก้ไขปัจจุบันเมื่อ 15:56, 9 กันยายน 2556
ผู้เรียบเรียง ศาสตราจารย์พิเศษ นรนิติ เศรษฐบุตร
ผู้ทรงคุณวุฒิประจำบทความ รองศาสตราจารย์ ดร.นิยม รัฐอมฤต
วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2481 ได้มีการยุบสภาผู้แทนราษฎรเป็นครั้งแรกในประวัติ
ศาสตร์การเมืองไทย โดยนายกรัฐมนตรี พระยาพหลพลพยุหเสนา ขณะนั้นประเทศไทยใช้รัฐธรรมนูญ ฉบับ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2475 ซึ่งมีบทบัญญัติในมาตรา 35 ว่า
“พระมหากษัตริย์ทรงไว้ซึ่งพระราชอำนาจที่จะยุบสภาผู้แทนราษฎร เพื่อให้ราษฎรเลือกตั้งสมาชิกมาใหม่ ในพระราชกฤษฎีกาให้ยุบสภาเช่นนี้ต้องมีกำหนดให้เลือกตั้งสมาชิกใหม่ภายในเก้าสิบวัน”
ในการปกครองระบอบประชาธิปไตยระบบรัฐสภา เมื่อทางฝ่ายรัฐบาลแพ้เสียงในสภาในเรื่องสำคัญ นายกรัฐมนตรีผู้เป็นหัวหน้ารัฐบาลก็มีทางเลือกว่าจะลาออกเพื่อให้มีการจัดตั้งรัฐบาลใหม่ที่ตัวท่านเอง อาจกลับมาเป็นนายกรัฐมนตรีอีกหรือไม่กลับมาเป็นอีกก็ได้ หรืออาจเลือกเอาทางยุบสภา ให้ประชาชนเป็นผู้ตัดสินใจเลือกสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรชุดใหม่เพื่อจัดตั้งรัฐบาลต่อไป
มูลเหตุของการที่จะมีการยุบสภาผู้แทนราษฎรครั้งแรกนี้มาจากการที่รัฐบาลของพระยาพหลพลพยุหเสนาแพ้เสียงในมติเกี่ยวกับการร่างข้อบังคับการประชุมสภาผู้แทนราษฎร ซึ่งมีการพิจารณากันเมื่อวันที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2481 โดยรัฐบาลแพ้เสียง 45 ต่อ 31 เสียงในการลงคะแนนลับ
เมื่อกรณีเป็นไปเช่นนี้นายกรัฐมนตรี พระยาพหลพลพยุหเสนาจึงได้กราบถวายบังคมลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีต่อคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในวันนี้ แต่คณะผู้สำเร็จราชการฯ ไม่ยอมรับใบลา อ้างว่าสถานการณ์บ้านเมืองมีความปั่นป่วน จึงได้ ให้ออกพระราชกฤษฎีกายุบสภาในวันถัดมา (11 กันยายน พ.ศ. 2481) และต่อมาก็ได้กำหนดให้มีการเลือกตั้งทั่วไปในวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2481 นับว่าเป็นการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 3 ของประเทศ หลังการเลือกตั้งแล้วแม้มีผู้พยายามให้พระยาพหลพลพยุหเสนากลับมาเป็นนายกรัฐมนตรีอีก แต่ท่านก็มิได้หวนกลับมารับตำแหน่งหัวหน้ารัฐบาลอีกเลย
