อดอยากปากแห้ง
ผู้เรียบเรียง รศ.ดร.ปรีชา หงษ์ไกรเลิศ
ผู้ทรงคุณวุฒิประจำบทความ ศ.อนันต์ เกตุวงศ์
“อดอยากปากแห้ง” เป็นคำที่ล้อเลียนกระทบกระเทียบเปรียบเปรยสมาชิกพรรคการเมืองของพรรคฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎร โดยเฉพาะพรรคการเมืองฝ่ายค้านที่เคยเป็นรัฐบาลมาก่อนเพราะย่อมเข้าใจดีว่าในระหว่างที่พรรคการเมืองเป็นรัฐบาลหรือร่วมรัฐบาลในรัฐบาลผสมอยู่นั้น สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (ส.ส.) สังกัดพรรครัฐบาลมักจะได้รับผลประโยชน์จากการกำหนดและการกำกับดูแลนโยบายของรัฐบาลเป็นอย่างมาก อาทิ เงินอุดหนุนสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไปพัฒนาจังหวัดที่ตนเป็นผู้แทนราษฎร หรือที่เรียกกันว่า “งบ ส.ส.” ทำให้สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร และผลประโยชน์อื่น ๆ อีกมาก ทำให้สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและผู้สนับสนุนพรรครัฐบาลมีความสุขสำราญหรือที่เรียกว่า “อิ่มหมีพลีมัน” แต่เมื่อต้องมาเป็นพรรคฝ่ายค้าน ทำให้สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรได้รับผลประโยชน์ต่าง ๆ ลดน้อยลงไปมากหรือแทบไม่ได้เลย จึงทำให้เกิดภาวะการขัดสนหรือที่เรียกว่า “อดอยากปากแห้ง” นั่นเอง จึงเป็นคำกล่าวล้อเลียนในพรรคการเมืองไทยว่า “เป็นพรรครัฐบาลอิ่มหมีพลีมัน เป็นพรรคฝ่ายค้านอดอยากปากแห้ง”
ที่มาของคำว่า “อดอยากปากแห้ง” มาจากการที่นายบรรหาร ศิลปอาชา หัวหน้าพรรคชาติไทย ได้กล่าวถึงสมาชิกฝ่ายค้านทั้งหลายที่ได้รับผลประโยชน์สนับสนุนทางการเงินและอื่น ๆ จากงบประมาณแผ่นดินน้อยกว่าสมาชิกพรรคฝ่ายรัฐบาล ต่อมาคำนี้ได้ใช้กันแพร่หลายและมีลักษณะล้อเลียนนักการเมืองฝ่ายค้านโดยทั่วไป
