ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การจัดฉาก"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| (ไม่แสดง 2 รุ่นระหว่างกลางโดยผู้ใช้ 2 คน) | |||
| บรรทัดที่ 1: | บรรทัดที่ 1: | ||
'''ผู้เรียบเรียง''' โอฬาร ถิ่นบางเตียว และ รศ.ดร.นครินทร์ เมฆไตรรัตน์ | |||
---- | ---- | ||
''' | '''ผู้ทรงคุณวุฒิประจำบทความ''' รองศาสตราจารย์นรนิติ เศรษฐบุตร และ รองศาสตราจารย์ ดร.นิยม รัฐอมฤต | ||
---- | ---- | ||
'''“การจัดฉาก”''' หมายถึง การสร้างเรื่องราวตบตาให้ดูเหมือนจริงของ[[นักการเมือง]]และผู้เกี่ยวข้องในทางการเมือง เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามหรือสาธารณชนหลงเชื่อคิดว่าเรื่องราวหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นคือความจริง เพื่อผลประโยชน์ทางการเมืองในลักษณะใดลักษณะหนึ่งของบรรดานักการเมืองและผู้เกี่ยวข้อง | |||
การจัดฉากถือเป็นกลยุทธทางการเมืองที่สำคัญของนักการเมืองที่ใช้ในเวทีการเมือง เช่น การจัดฉากวางวางระเบิดให้ดูเหมือนจริงของนักการเมืองเพื่อเรียกคะแนนสงสาร หรือเบี่ยงเบนประเด็นทางการเมืองในขณะนั้นโดยที่ตนเองเป็นตนเองเป็นคนวางแผนดำเนินการเอง | |||
การเผาแผ่นป้ายประชาสัมพันธ์ของตนเองแล้วกล่าวหาคูแข่งฝ่ายตรงข้ามว่าเป็นผู้กระทำเพื่อสร้างคะแนนสงสาร หรือแม้กระทั่งการวางแผนลอบสังหารหรือการทำร้ายร่างกาย แล้วกล่าวหาคู่แข่งทางการเมืองว่าเป็นผู้กระทำ ก็เป็นการทำลาย[[คู่แข่งทางการเมือง]]และสร้างคะแนนสงสารให้แก่ตนเอง โดยเชื่อว่าหากประชาชนหลงเชื่อแล้ว ก็สามารถใช้เป็นสร้างเงื่อนและ[[ความชอบธรรม]]ในการเล่นงานและโจมตีคู่แข่งฝ่ายตรงข้ามได้ | |||
[[หมวดหมู่:กิจกรรมทางการเมืองที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้ง]] | [[หมวดหมู่:กิจกรรมทางการเมืองที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้ง]] | ||
รุ่นแก้ไขปัจจุบันเมื่อ 15:30, 3 กันยายน 2553
ผู้เรียบเรียง โอฬาร ถิ่นบางเตียว และ รศ.ดร.นครินทร์ เมฆไตรรัตน์
ผู้ทรงคุณวุฒิประจำบทความ รองศาสตราจารย์นรนิติ เศรษฐบุตร และ รองศาสตราจารย์ ดร.นิยม รัฐอมฤต
“การจัดฉาก” หมายถึง การสร้างเรื่องราวตบตาให้ดูเหมือนจริงของนักการเมืองและผู้เกี่ยวข้องในทางการเมือง เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามหรือสาธารณชนหลงเชื่อคิดว่าเรื่องราวหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นคือความจริง เพื่อผลประโยชน์ทางการเมืองในลักษณะใดลักษณะหนึ่งของบรรดานักการเมืองและผู้เกี่ยวข้อง
การจัดฉากถือเป็นกลยุทธทางการเมืองที่สำคัญของนักการเมืองที่ใช้ในเวทีการเมือง เช่น การจัดฉากวางวางระเบิดให้ดูเหมือนจริงของนักการเมืองเพื่อเรียกคะแนนสงสาร หรือเบี่ยงเบนประเด็นทางการเมืองในขณะนั้นโดยที่ตนเองเป็นตนเองเป็นคนวางแผนดำเนินการเอง
การเผาแผ่นป้ายประชาสัมพันธ์ของตนเองแล้วกล่าวหาคูแข่งฝ่ายตรงข้ามว่าเป็นผู้กระทำเพื่อสร้างคะแนนสงสาร หรือแม้กระทั่งการวางแผนลอบสังหารหรือการทำร้ายร่างกาย แล้วกล่าวหาคู่แข่งทางการเมืองว่าเป็นผู้กระทำ ก็เป็นการทำลายคู่แข่งทางการเมืองและสร้างคะแนนสงสารให้แก่ตนเอง โดยเชื่อว่าหากประชาชนหลงเชื่อแล้ว ก็สามารถใช้เป็นสร้างเงื่อนและความชอบธรรมในการเล่นงานและโจมตีคู่แข่งฝ่ายตรงข้ามได้
