ดูต้นฉบับสำหรับ 28 มีนาคม พ.ศ. 2481

'''ผู้เรียบเรียง''' ศาสตราจารย์พิเศษ นรนิติ เศรษฐบุตร

----

'''ผู้ทรงคุณวุฒิประจำบทความ''' รองศาสตราจารย์ ดร.นิยม รัฐอมฤต

----
วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2481 เป็นวันที่[[สภาผู้แทนราษฎร]]ของไทยที่ใช้ระบบ[[สภาเดี่ยว]]ได้มีมติขับ[[สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร]]ด้วยกันออกจากตำแหน่งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร นับเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์การเมืองไทย
		
ความเป็นมามีอย่างไรต้องย้อนไปสัก 3 วันคือในวันที่ [[25 มีนาคม พ.ศ. 2481]] สภาผู้แทนราษฎรได้ประชุมหารือกันเรื่องที่จะกำหนด[[วันเปิดประชุมสามัญประจำปี]] ในการหารือวันนั้นผู้เสนอ[[ญัตติ]]ในเรื่องนี้เป็น[[ผู้แทนราษฎร]]ที่มาจากกา[[รเลือกตั้ง]]ใน[[จังหวัดยะลา]]จากภาคใต้ของประเทศ ชื่อนาย[[แวเละ เบญอานัชร์]] และก็ได้มีผู้เสนอในสภาผู้แทนราษฎรว่าให้กำหนดเอาวันที่ 24 มิถุนายน โดยถือว่าเป็นวันสำคัญของประเทศชาติ เพราะเป็น[[วันเปลี่ยนแปลงการปกครองแผ่นดิน]]จาก[[ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์]]มาเป็น[[ระบอบราชาธิปไตย]]ตาม[[รัฐธรรมนูญ]]
		
ข้อเสนอที่ว่านี้ฟังดูก็น่าจะดี แต่ใน[[รัฐสภา]]นั้นจะให้มีเสียงเห็นด้วยโดยไม่มีเสียงคัดค้านนั้นเป็นเรื่องยาก ดังนั้นจึงไม่แปลกที่มีคนไม่เห็นด้วย ผู้ไม่เห็นด้วยเป็น [[ส.ส.]]มาจากการเลือกตั้งเหมือนกัน แต่มาจากภาคเหนือ คือจาก[[จังหวัดเชียงใหม่]] ได้แก่ นาย[[อินทร สิงหเนตร]]
		
ประเสริฐ  ปัทมะสุคนธ์ บันทึกเล่าตอนนี้เอาไว้ว่า
		
“นายอินทร สิงหเนตร ผู้แทนราษฎรจังหวัดเชียงใหม่ ได้[[อภิปรายคัดค้าน]]ความว่า การที่ถือเอาวันที่ 24 มิถุนายน เป็นวันสำคัญของชาตินั้นไม่เห็นด้วย เพราะวันนั้นหากผู้เปลี่ยนแปลงการปกครองทำการไม่สำเร็จก็ต้องเป็น [[“วันกบฏ”]] และเสนอความเห็นว่าควรเป็น “วันที่ 27 มิถุนายน” เพราะเป็นวันที่ราษฎรได้รับพระราชทานรัฐธรรมนูญ”
		
คำพูดของอินทร สิงหเนตร ทำให้มีผู้ไม่พอใจ
		
“นายซิม วีระไวทยะ สมาชิกประเภทที่ 2 ได้ประท้วงคำกล่าวนั้น และขอให้ผู้กล่าวถอนคำพูดที่ว่า วันที่ 24 มิถุนายนเป็นวันกบฏเพราะได้มี[[การนิรโทษกรรม]]แล้ว นายอินทร สิงหเนตร ได้ยอมถอนคำพูดตามที่มีสมาชิกทักท้วง”
		
ที่ประชุมก็ตกลงกันได้เรื่องกำหนดวัน โดยให้เริ่ม[[สมัยประชุม]]ในวันที่ 24 มิถุนายน ซึ่งทุกคนที่อยู่นอกสภาก็คิดว่าเรื่องคงจบแค่นี้ที่ไหนได้ อีก 3 วันต่อมา ในวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2481 ได้มีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรทั้ง 2 ประเภท คือ ประเภทที่ 1 ซึ่งมาจากการเลือกตั้ง และประเภทที่ 2 ที่มาจากการแต่งตั้ง ได้ร่วมกัน[[เสนอญัตติ]]ต่อสภาผู้แทนราษฎร ว่าการอภิปรายของอินทร  สิงหเนตร เมื่อ 3 วันก่อนนั้นมีเจตนาร้าย มีความมุ่งหมายให้มีการดูหมิ่นเกลียดชังระบอบประชาธิปไตยไม่สมควรเป็นผู้แทนราษฎรในระบอบที่เป็นอยู่ในเวลานั้น โดยมีผลตามที่ประเสริฐ ปัทมะสุคนธ์ บันทึกเอาไว้ว่า
		
“ที่ประชุมลงมติให้นายอินทร สิงหเนตร ออกจากสมาชิกภาพด้วยคะแนน 113 ต่อ 15 ซึ่งเกินกว่าจำนวน 2 ใน 3 ของสมาชิก ตามบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญ นายอินทร สิงหเนตร จึงพ้นจากตำแหน่งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร”
		
นายอินทร สิงหเนตร ผู้นี้มีบันทึกว่าเป็นชาวเชียงใหม่ มีพี่น้องอยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่      หลายคน เคยเป็นนักเรียนโรงเรียนปรินซ์รอยแยลฯ และโรงเรียนยุพราชวิทยาลัย เรียนจบธรรมศาสตรบัณฑิต มีอาชีพเป็นทนายความ สนใจเล่นการเมือง  ลงเลือกตั้งมาตั้งแต่การเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 2 เมื่อ พ.ศ. 2480 และก็ได้รับเลือกตั้ง มีการยุบสภาและเลือกตั้งใหม่ก็ชนะเลือกตั้งเป็นครั้งที่ 2 ใน พ.ศ. 2481 แม้เมื่อถูกขับออกจาก[[สมาชิกภาพ]]แล้ว มีการเลือกตั้งอีก นายอินทร สิงหเนตร ก็ยังได้รับความไว้วางใจจากชาวเชียงใหม่ได้รับเลือกตั้งกลับเข้าสภาอีก
		
เหตุการณ์เรื่องการขับผู้แทนราษฎรออกจากสมาชิกภาพนี้เกิดขึ้นในสมัยที่รัฐบาลมี[[หลวงพิบูลสงคราม]]เป็นนายกรัฐมนตรี มี[[พระยามานวราชเสวี]] เป็น[[ประธานสภาผู้แทนราษฎร]]

[[หมวดหมู่:เหตุการณ์สำคัญทางการเมืองไทย สมัย พ.ศ. 2475-2500]]