10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2512
ผู้เรียบเรียง ศาสตราจารย์(พิเศษ) นรนิติ เศรษฐบุตร
ผู้ทรงคุณวุฒิประจำบทความ รองศาสตราจารย์ ดร.นิยม รัฐอมฤต
วันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2512 เป็นวันที่มีการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 9 ของประเทศไทย การเลือกตั้งครั้งที่ 9 นี้ห่างจากการเลือกตั้งทั่วไป ครั้งที่ 8 เกือบ 12 ปี ทั้งนี้ เพราะมีการรัฐประหารยึดอำนาจโดยคณะทหารและทหารได้จัดให้มีสภาร่างรัฐธรรมนูญ ทำหน้าที่ร่างรัฐธรรมนูญนานมากเกือบ 10 ปี จนกระทั้งมีการประกาศใช้รัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2511 เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2511
ดังนั้น การเลือกตั้งในวันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2512 จึงเป็นการเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรก หลังการประกาศใช้รัฐธรรมนูญใหม่และเป็นการเลือกตั้งที่อาศัยกฎหมายเลือกตั้ง พ.ศ. 2511 ที่ให้เป็นการเลือกตั้งแบบรวมเขตมีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรได้ 219 คน ในครั้งนี้มีผู้มีสิทธิเลือกตั้ง จำนวน 14,820,400 คน แต่มีผู้มาใช้สิทธิ เพียง 7,289,837 คน น้อยกว่ากึ่งหนึ่ง คือ มีเพียงร้อยละ 49.16 เท่านั้น และคนเมืองหลวงคือคนในจังหวัดพระนครมาใช้สิทธิเพียงร้อยละ 36.66 เท่านั้นเอง
การเลือกตั้งครั้งนี้นับว่าเป็นที่สนใจของประชาชนมาก เพราะเหมือนกับว่าจะได้ไปสู่บรรยากาศที่เป็นประชาธิปไตยมากขึ้น จึงมีผู้คนสนใจลงเล่นการเมือง และตั้งพรรคการเมืองมากขึ้น ทางคณะทหารได้จับมือกับนักการเมืองจัดตั้งพรรคการเมืองชื่อพรรคสหประชาไทย ส่วนพรรคฝ่ายค้านสำคัญ คือ พรรคประชาธิปัตย์ก็ได้ฟื้นพรรคขึ้นมา แต่ได้หัวหน้าพรรคคนใหม่ คือ ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช เพราะหัวหน้าพรรคคนเดิม นายควง อภัยวงศ์ ได้ถึงแก่กรรมไปก่อนแล้ว
หลังจากการเลือกตั้ง พรรคสหประชาไทยรวบรวมเสียงสมาชิกสภาสนับสนุนได้มากกว่าจึงได้จัดตั้งรัฐบาล มีจอมพลถนอม กิตติขจร เป็นนายกรัฐมนตรี
ที่น่าสังเกตก็คือการเลือกตั้งครั้งนี้ได้มีนักการเมืองหน้าใหม่ลงเลือกตั้งหลายคน และในจำนวนนี้ก็เป็นนักการเมืองที่มีชื่อเสียงดำรงตำแหน่งสำคัญทางการเมืองต่อมา อย่างเช่นนายอุทัย พิมพ์ใจชน ได้เป็นประธานสภาผู้แทนราษฎร นายชวน หลีกภัย ได้เป็นนายกรัฐมนตรี
สภาผู้แทนราษฎรที่มาจากการเลือกตั้งครั้งนี้อยู่ต่อมาจนสภาถูกล้มโดยการยึดอำนาจของจอมพลถนอม กิตติขจร ผู้เป็นนายกรัฐมนตรีและคณะทหาร ในวันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514
