The French National Front

ผู้เรียบเรียง : ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.วิชุดา สาธิตพร และ ธีทัต จันทราพิชิต

ผู้ทรงคุณวุฒิประจำบทความ : รองศาสตราจารย์ ดร.นิยม รัฐอมฤต

 

The French National Front

          The National Front หรือที่ในปัจจุบันเปลี่ยนชื่อพรรคเป็น The National Rally เป็นพรรคการเมืองที่มีลักษณะอุดมการณ์ประชานิยม ชาตินิยม ในฝรั่งเศส โดยผู้สมัครจากพรรค The National Rally สามารถผ่านเข้ารอบในการเลือกตั้งประธานาธิบดีรอบสองได้ถึงสามครั้ง ได้แก่ ในปี ค.ศ. 2002 ค.ศ. 2017 และ ค.ศ. 2022

          ในการเลือกตั้งสภาผู้แทนราษฎรฝรั่งเศส เมื่อปี ค.ศ. 2022 พรรค The National Rally เป็นพรรคการเมืองที่ได้ที่นั่งในสภาเป็นอันดับสองรองจากพรรค La République En Marche ! และนับเป็นพรรคการเมืองฝ่ายค้านที่มีจำนวนที่นั่งในสภามากที่สุด ปัจจุบันพรรค The National Rally มีภาพผูกอยู่กับนักการเมืองคนสำคัญของฝรั่งเศสอย่าง Jean-Marie Le Pen และ Marine Le Pen ผู้เป็นบุตรสาวของเขา

ที่มาและการก่อตั้ง

          The National Rally ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1972 ในชื่อว่า The National Front พรรค The National Front มีอุดมการณ์ที่มีลักษณะจัดอยู่ในกลุ่มขวาจัด ที่มุ่งจะเอาชัยชนะทางการเมืองผ่านทางสภาและการเลือกตั้งเป็นหลัก โดยได้แบบมาจากพรรคการเมืองอิตาลีฝ่ายขวาอย่าง Italian Social Movement ซึ่งทาง The National Front ใช้เป็นแรงบันดาลใจในการออกแบบตราประจำพรรคซึ่งเป็นรูปเปลวไฟสีเป็นธงไตรรงค์ โดยทาง The National Front ได้ทำการเปลี่ยนสีเขียวซึ่งเป็นสีของตราประจำพรรค Italian Social Movement เป็นสีน้ำเงินตามแบบธงไตรรงค์ฝรั่งเศส[1]

          ส่วนหนึ่งของการก่อตั้ง The National Front มีสาเหตุมาจากสถานการณ์ทางการเมืองที่ฝ่ายซ้ายเริ่มมีบทบาทในทางการเมืองฝรั่งเศสมากขึ้นนับแต่ปี ค.ศ.1968 โดย The National Front ได้แสดงตัวแตกต่างจากพรรคฝ่ายขวากลุ่มอื่นตรงที่มีจุดยืนทางนโยบายที่มีลักษณะไม่เห็นด้วยกับนโยบายของฝ่ายซ้าย ซึ่งผิดกับพรรคการเมืองฝ่ายขวาทั่ว ๆ ไปที่มีลักษณะขายความเป็นปฏิบัตินิยม เลือกนักการเมืองฝ่ายขวา เพื่อดำเนินนโยบายของฝ่ายซ้าย

          ในแง่ของการเป็นกลุ่มทางการเมืองเมื่อแรกก่อตั้ง The National Front เป็นการรวมตัวของกลุ่มอุดมการณ์ฝ่ายขวาหลากหลายเฉด ซึ่งประกอบไปด้วย กลุ่มชาตินิยม กลุ่มต่อต้านระบอบเดอโกลส์ กลุ่มทหารผ่านศึกแอลจีเรีย รวมไปถึงกลุ่มกษัตริย์นิยมบางส่วน โดยในจำนวนกลุ่มอุดมการณ์ฝ่ายขวาเหล่านี้มีทั้งกลุ่มที่ค่อนข้างมีลักษณะหัวรุนแรง ไปจนถึงกลุ่มที่ประนีประนอมกับกลุ่มอื่น เนื่องจากความหลากหลายทางอุดมการณ์นี้ทำให้ Jean-Marie Le Pen ถูกเลือกเป็นหัวหน้าพรรคเพราะมีความคิดที่ถูกมองว่าอยู่ในสายกลางของกลุ่มอุดมการณ์ของพรรค[2]

          ในช่วงแรกนั้น The National Front ดูจะไม่ประสบความสำเร็จเสียเท่าใดนัก เช่น ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเมื่อ ปี ค.ศ. 1973 พรรคไม่ประสบความสำเร็จในการเลือกตั้ง โดยได้รับคะแนนเสียงจากการเลือกตั้งอยู่ที่ 108,616 คะแนน หรือคิดเป็นเพียง 0.5% ของคะแนนเสียงทั้งหมดเท่านั้น[3] และไม่ได้ที่นั่งในสภาเลยแม้แต่ที่นั่งเดียว กระทั่งในการเลือกตั้งสมาชิกสภายุโรปใน ปี ค.ศ. 1984 The National Front จึงชนะการเลือกตั้งและได้ที่นั่งในสภายุโรปถึง 10 ที่นั่ง

          นับแต่การเลือกตั้งสมาชิกสภายุโรปในปี ค.ศ. 1984 เป็นต้นมา The National Front จะได้รับคะแนนเสียงจากการเลือกตั้งอยู่ที่ประมาณ 10 - 15 % ไม่ว่าจะเป็นการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหรือการเลือกตั้งประธานาธิบดี กระทั่งปี ค.ศ. 2002 ผู้สมัครประธานาธิบดีของ The National Front อย่าง Jean-Marie Le Pen ได้รับคะแนนเสียงเป็นอันดับ 2 จนสามารถเข้าสู่รอบสองในการเลือกตั้งประธานาธิบดีได้เป็นครั้งแรก ทว่าไม่นานหลังจากนั้นพรรค The National Front ก็เข้าสู่ช่วงถดถอย ในการเลือกตั้งสภาผู้แทนราษฎรในปี ค.ศ. 2007 The National Front ได้คะแนนเสียงลดลงเหลือประมาณ 5% เท่านั้น และในการเลือกตั้งระดับท้องถิ่นในปี ค.ศ. 2010 ก็ได้ที่นั่งประมาณ 118 ที่นั่ง นับเป็นจำนวนที่นั่งที่น้อยที่สุดตั้งแต่ที่ The National Front เริ่มทำการส่งผู้สมัครลงแข่งขันในการเลือกตั้งท้องถิ่น แม้ว่าจำนวนที่นั่งที่ได้มานั้นจะมากเป็นอันดับที่สามก็ตาม

สมัยของ Marine Le Pen

          Jean-Marie Le Pen ได้ทำการประกาศเลิกเล่นการเมืองในปี ค.ศ. 2008 แล้วสนับสนุนให้ Marine Le Pen บุตรสาวขึ้นเป็นหัวหน้าพรรค The National Front[4] เพื่อเข้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดี โดย Marine Le Pen นั้นมีความพยายามที่จะสลัดภาพพรรคการเมืองฝ่ายขวาเพื่อมุ่งสู่เป้าหมายในการกลายเป็นพรรคการเมืองกระแสหลัก[5]

          ภายใต้สมัยการเป็นหัวหน้าพรรคของ Marine Le Pen พรรค The National Front นับว่าประสบความสำเร็จค่อนข้างมาก โดย The National Front สามารถชนะได้ที่นั่งในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรทุกครั้งและมีคะแนนเสียงเกินกว่า 10% ทุกครั้ง นอกจากนี้ ในปี ค.ศ. 2018 The National Front ได้เปลี่ยนชื่อพรรคเป็น The National Rally เพื่อขยายกลุ่มผู้ลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง[6] และในปี ค.ศ. 2022 พรรค The National Front ก็สามารถได้ที่นั่งในสภา 89 ที่นั่ง[7] นับเป็นการเพิ่มจำนวนที่นั่งจากการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในปี ค.ศ. 2017 ที่ได้เพียง 8 ที่นั่ง ในสภาอย่างก้าวกระโดด

          ขณะเดียวกันการเลือกตั้งประธานาธิบดี The National Front ก็ประสบความสำเร็จโดยผู้สมัครของพรรคอย่างนาง Marine Le Pen สามารถได้คะแนนเสียงเป็นอันดับ 3 ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีปี ค.ศ. 2012 และได้คะแนนเสียงเป็นอับดับสองในการเลือกตั้งประธานาธิบดีในปี ค.ศ. 2017 และ ค.ศ. 2022 ตามลำดับ

ผลการเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 2022

ผู้สมัคร	พรรค	การเลือกตั้งรอบแรก		การเลือกตั้งรอบที่สอง
		คะแนนเสียง	%	คะแนนเสียง	%
Emmanuel Macron	La République En Marche!	9,783,058	27.85	18,768,639	58.55
Marine Le Pen	National Rally	8,133,828	23.15	13,288,686	41.45
Jean-Luc Mélenchon	La France Insoumise	7,712,520	21.95
Éric Zemmour	Reconquête	2,485,226	7.07
Valérie Pécresse	The Republicans	1,679,001	4.78
Yannick Jadot	Europe Ecology - The Greens	1,627,853	4.63
Jean Lassalle	Résistons!	1,101,387	3.13
Fabien Roussel	French Communist Party	802,422	2.28
Nicolas Dupont-Aignan	Debout la France	725,176	2.06
Anne Hidalgo	Socialist Party	616,478	1.75
Philippe Poutou	New Anticapitalist Party	268,904	0.77
Nathalie Arthaud	Lutte Ouvrière	197,094	0.56

อุดมการณ์

          ถึงแม้ว่า The National Rally จะพยายามลบภาพความเป็นพรรคการเมืองในเฉดอุดมการณ์ขวาจัดและมีลักษณะอุดมการณ์ที่เข้าถึงทุกกลุ่มและสุดโต่งน้อยลง แต่โดยรวม The National Rally ยังนับว่ามีอุดมการณ์ที่สามารถจัดอยู่ในกลุ่มการเมืองแบบขวาจัด ที่เน้นการเมืองแบบประชานิยม โดยที่นโยบายทางการเมืองและสังคมของ The National Rally นั้นจะมีลักษณะชาตินิยมเชิดชูอัตลักษณ์ความเป็นชาติฝรั่งเศส ต่อต้านผู้อพยพ และคนต่างชาติทุกกลุ่ม ผ่านการออกกฎหมายและมาตรการจำกัดการอพยพ และต่อต้านการอพยพที่ไม่ถูกกฎหมายทุกรูปแบบ[8]

          โดยนโยบายทางด้านเศรษฐกิจของ The National Rally จะเน้นเรื่องการปกป้องอุตสาหกรรมภายในประเทศผ่านการขึ้นภาษีถ้าหากมีการจ้างแรงงานข้ามชาติ ขณะเดียวกันทางด้านนโยบายต่างประเทศ The National Rally จะมีลักษณะค่อนข้างโดดเดี่ยวฝรั่งเศสผ่านการออกจาก EU แม้ต่อมาในปี ค.ศ. 2019 The National Rally จะเปลี่ยนท่าทีกลายเป็นการพยายามปฏิรูป EU จากข้างในแทน[9] ส่วนท่าทีต่อ NATO นั้นจะมีความพยายามที่จะแก้ข้อตกลงเพื่อไม่ให้ฝรั่งเศสต้องเข้าร่วมสงครามที่อยู่ไกลจากประเทศแม่[10]

          โดยรวมทางด้านอุดมการณ์ The National Rally เป็นพรรคการเมืองที่มีอุดมการณ์ชาตินิยม ทั้งทางการเมือง ทางเศรษฐกิจ และสังคม

อ้างอิง

[1]James Shields, 2007. The Extreme Right in France: From Pétain to Le Pen. P.169

[2] Ibid. p.170

[3] Ibid. p 171

[4] Henry Samuel, 2008. “French far-right leader Jean-Marie Le Pen sets retirement date”. Retrieved from https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/france/2798961/French-far-right-leader-Jean-Marie-Le-Pen-sets-retirement-date.html

[5] BBC, 2015. Marine Le Pen 'chosen to lead France's National Front'. Retrieved from https://www.bbc.com/news/world-europe-12198370

[6] The Guardian, 2018. “Marine Le Pen rebrands Front National in push for support”. Retrieved from https://www.theguardian.com/world/2018/jun/01/marine-le-pen-rebrands-front-national-in-push-for-support

[7] France 24, 2022. “France: Marine Le Pen's National Rally estimated to win 89 seats”. Retrieved from https://www.france24.com/en/video/20220619-marine-le-pen-s-national-rally-estimated-to-win-89-seats

[8] France 24, 2014. “What does France’s National Front stand for?”. Retrieved from https://www.france24.com/en/20140528-france-national-front-policy-eu

[9] EURACTIV Network and Tea Trubić, 2019. “Retreating Eurosceptics now settle for ‘reforms from within’”. Retrieved from https://www.euractiv.com/section/politics/news/retreating-eurosceptics-now-settle-for-reforms-from-within/

[10] Politico, 2017. “Marine Le Pen’s plan to make France great again”. Retrieved from https://www.politico.eu/article/marine-le-pens-plan-to-make-france-great-again/