ผลต่างระหว่างรุ่นของ "นิติรัฐ"
สร้างหน้าใหม่: '''ผู้เรียบเรียง''' รศ.ดร.กมลชัย รัตนสกาววงศ์ ---- ประเทศที่ปก... |
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
(ไม่แสดง 1 รุ่นระหว่างกลางโดยผู้ใช้คนเดียวกัน) | |||
บรรทัดที่ 1: | บรรทัดที่ 1: | ||
'''ผู้เรียบเรียง''' รศ.ดร.กมลชัย รัตนสกาววงศ์ | '''ผู้เรียบเรียง''' รศ.ดร.กมลชัย รัตนสกาววงศ์ | ||
---- | |||
'''ผู้ทรงคุณวุฒิประจำบทความ''' รศ.ดร.กำชัย จงจักรพันธ์ | |||
---- | |||
ประเทศที่ปกครองโดยยึดหลัก[[กฎหมาย]]ที่มี[[ความเป็นธรรม]]มีความชัดเจนแน่นอน มีความมั่นคงและมีผลบังคับต่อเนื่องโดยความเห็นชอบของประชาชนผ่านทางรัฐสภา และองค์กรผู้ใช้อำนาจรัฐ ซึ่งประกอบไปด้วย [[อำนาจนิติบัญญัติ]] [[อำนาจบริหาร]] และ[[อำนาจตุลาการ]]นั้น จะต้องไม่รวมอยู่ในองค์กรผู้ใช้อำนาจเดียวกัน เพื่อคุ้มครอง[[สิทธิเสรีภาพ]]ของประชาชน มิให้มีการใช้อำนาจตามอำเภอใจ อำนาจรัฐทั้งสามหน้าที่ดังกล่าวจะต้องถ่วงดุลซึ่งกันและกัน กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ จะถูกตรวจสอบได้ กฎหมายที่ตราโดยฝ่ายนิติบัญญัติจะถูกตรวจสอบโดยฝ่ายตุลาการ กฎหมายลำดับรองที่ตราโดยฝ่ายบริหาร จะตราได้ก็แต่เฉพาะที่มีกฎหมายให้อำนาจไว้และถูกตรวจสอบความชอบด้วยกฎหมายโดยฝ่ายตุลาการ การกระทำของฝ่ายบริหารในทางการเมืองถูกตรวจสอบได้โดยการตั้งกระทู้ถามโดยฝ่ายนิติบัญญัติ การกระทำของฝ่ายปกครองในรูปของ[[คำสั่งทางปกครอง]] [[สัญญาทางปกครอง]]ถูกตรวจสอบ[[ความชอบด้วยกฎหมาย]]โดยฝ่ายตุลาการ คำพิพากษาของศาลถูกตรวจสอบโดยศาลสูงและตุลาการในศาลสูงอาจถูกถอดถอนออกจากตำแหน่งได้โดยกระบวนการตาม[[รัฐธรรมนูญ]] | |||
หลักการแบ่งแยกอำนาจดังกล่าวนำไปสู่การกำเนิดหลัก[[กฎหมายมหาชน]]ที่สำคัญๆ เช่น กฎหมายที่ตราโดย[[รัฐสภา]]หรือ[[พระราชกำหนด]]ตราโดยฝ่ายบริหารจะต้องชอบด้วยรัฐธรรมนูญ การกระทำทางปกครองจะต้องชอบด้วยกฎหมาย ประชาชนที่ได้รับความเสียหายจากการกระทำของรัฐมีสิทธิที่จะนำคดีไปสู่การพิจารณาคดีขององค์กรที่ใช้อำนาจตุลาการได้เสมอ องค์กรที่ใช้อำนาจตุลาการจะต้องมีความเป็นอิสระ ประชาชนผู้สุจริตที่เชื่อในความถูกต้องของการกระทำของรัฐย่อมได้รับความคุ้มครองเท่าเทียมกัน | |||
[[หมวดหมู่:สารานุกรมการเมืองไทย]] |
รุ่นแก้ไขปัจจุบันเมื่อ 11:57, 28 พฤษภาคม 2555
ผู้เรียบเรียง รศ.ดร.กมลชัย รัตนสกาววงศ์
ผู้ทรงคุณวุฒิประจำบทความ รศ.ดร.กำชัย จงจักรพันธ์
ประเทศที่ปกครองโดยยึดหลักกฎหมายที่มีความเป็นธรรมมีความชัดเจนแน่นอน มีความมั่นคงและมีผลบังคับต่อเนื่องโดยความเห็นชอบของประชาชนผ่านทางรัฐสภา และองค์กรผู้ใช้อำนาจรัฐ ซึ่งประกอบไปด้วย อำนาจนิติบัญญัติ อำนาจบริหาร และอำนาจตุลาการนั้น จะต้องไม่รวมอยู่ในองค์กรผู้ใช้อำนาจเดียวกัน เพื่อคุ้มครองสิทธิเสรีภาพของประชาชน มิให้มีการใช้อำนาจตามอำเภอใจ อำนาจรัฐทั้งสามหน้าที่ดังกล่าวจะต้องถ่วงดุลซึ่งกันและกัน กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ จะถูกตรวจสอบได้ กฎหมายที่ตราโดยฝ่ายนิติบัญญัติจะถูกตรวจสอบโดยฝ่ายตุลาการ กฎหมายลำดับรองที่ตราโดยฝ่ายบริหาร จะตราได้ก็แต่เฉพาะที่มีกฎหมายให้อำนาจไว้และถูกตรวจสอบความชอบด้วยกฎหมายโดยฝ่ายตุลาการ การกระทำของฝ่ายบริหารในทางการเมืองถูกตรวจสอบได้โดยการตั้งกระทู้ถามโดยฝ่ายนิติบัญญัติ การกระทำของฝ่ายปกครองในรูปของคำสั่งทางปกครอง สัญญาทางปกครองถูกตรวจสอบความชอบด้วยกฎหมายโดยฝ่ายตุลาการ คำพิพากษาของศาลถูกตรวจสอบโดยศาลสูงและตุลาการในศาลสูงอาจถูกถอดถอนออกจากตำแหน่งได้โดยกระบวนการตามรัฐธรรมนูญ
หลักการแบ่งแยกอำนาจดังกล่าวนำไปสู่การกำเนิดหลักกฎหมายมหาชนที่สำคัญๆ เช่น กฎหมายที่ตราโดยรัฐสภาหรือพระราชกำหนดตราโดยฝ่ายบริหารจะต้องชอบด้วยรัฐธรรมนูญ การกระทำทางปกครองจะต้องชอบด้วยกฎหมาย ประชาชนที่ได้รับความเสียหายจากการกระทำของรัฐมีสิทธิที่จะนำคดีไปสู่การพิจารณาคดีขององค์กรที่ใช้อำนาจตุลาการได้เสมอ องค์กรที่ใช้อำนาจตุลาการจะต้องมีความเป็นอิสระ ประชาชนผู้สุจริตที่เชื่อในความถูกต้องของการกระทำของรัฐย่อมได้รับความคุ้มครองเท่าเทียมกัน